Wat maakt deze dans herkenbaar? Wat is typisch, onderscheidend of kenmerkend?

Wordt met ontspannen knieën gedanst in een staccato, afwisselend traag en snel tempo met korte, krachtige (hoofd)bewegingen en een statige houding.

Voorbeelden

Et maintenant - Gilbert Becaud
I would walk 500 miles – The Proclaimers
Pretty women – Roy Orbison

BPM: 31 – 33 ( 2 kwartsmaat contrast tussen quicks en slows )

Naam: zie Argentijnse Tango. Een mix van bier en grenadine wordt ook Tango genoemd.

(We zochten bij voorkeur korte en duidelijke filmpjes, zonder veel show, spektakel en competitie.
Betere suggesties zijn welkom.)

Vervang de emotie van de Argentijnse tango door Britse beheersing…, maak het wat kunstmatig en stijf…met een compacte danshouding, lange, glijdende passen en pauzes en je krijgt een continentale versie van de Argentijnse Tango.

De tango komt oorspronkelijk uit Argentinië waar de tango Argentina ontstond. Het is muziek aan de zelfkant van de samenleving, gespeeld in de hoerenkasten, waar ruige types in afwachting van hun meisje, op dansen. De bijbehorende dans beeldt de jager uit die zijn prooi vangt, de relatie tussen de machoman en de gewillige vrouw. De tango is ook wel eens omschreven als de verticale expressie van een horizontale drift. De originele muzikale begeleiding is op viool, gitaar en fluit, maar als via de handelsroutes uit Duitsland de bandoneon arriveert (daar ontwikkeld voor gebruik in kerken zonder orgel), is de tango in zijn klassieke vorm een feit. Zowel dans als muziek worden in Argentinië vanwege het onzedelijke karakter door de middenklasse niet geaccepteerd. Wat voor rijke, rebelse types juist weer reden is om met de muziek en vooral de dans weg te lopen. Zij nemen hun fascinatie ervoor mee op hun reizen, onder andere naar Europa. Zo kan het dat bij het begin van de twintigste eeuw het romantische Parijs volledig valt voor de tango. Als ook het opkomende Hollywood de tango ontdekt (met als grote filmster Rudolph Valentino) is er in heel Europa geen houden meer aan. In Argentinië is de tango inmiddels gepromoveerd van de hoerenhuizen naar de theaters en houden ook geschoolde componisten, musici en dansers zich er onbeschaamd mee bezig. De tango die op veel dansscholen wordt geleerd is niet te vergelijken met deze Argentijnse tango.

In Nederland en andere Europese landen is men bij de kennismaking geschokt door de open sensualiteit van de tango. Dat leidt tot de ontwikkeling van een eigen versie: de continentale tango. De dans is beschaafder (?) en de muziek door het gebruik van de accordeon anders van kleur.

De telling is voor de ballroomtango is: een, twee, een, twee, drie (SS-QQQ-QQQ). De muziek wordt uitgevoerd in een tempo van 33 maten per minuut waarbij het paar een nauw fysiek contact onderhoudt. Voor de ware ballroomliefhebber is de tango nog steeds het neusje van de zalm en een goed uitgevoerde tango is dan ook een lust voor het oog.

 De tangodanser heeft een iets andere houding andere ballroomdansers. Bij de tango zakken dame en heer een klein beetje door de knieën om zo 'dicht bij de grond te dansen'. Verder houdt de dame haar linkerhand open, horizontaal, palm naar beneden en vlak. Ze houdt haar de duim net onder de oksel van de heer, zodat ze een soort van plateau met haar hand maakt. De rechterhand van de heer ligt lager en meer in het midden van de rug van de dame en de vingers van de rechterhand wijzen meer naar beneden. Passen worden meestal op de volle voet gezet.

De westerse tango kenmerkt zich door de strakke, staccato bewegingen; vooral de hoofdacties van de dame zijn kenmerkend voor de tango.

Karakteristiek voor deze dans is het contrast tussen scherpe en zachte bewegingen, zijn benadrukte dynamiek en de ietwat compactere danshouding. De scherpe bewegingen worden door accenten in de muziek ondersteund. Dit geeft de dans zijn niet met andere dansen te verwarren uiterlijk.

Ballroom tango

De ballroom tango wordt gedanst op muziek in tweekwarts maat met bij-accenten. Deze dans werd oorspronkelijk in grote ballrooms gedanst en wordt nog steeds in "klassieke" dansscholen onderwezen.

In tegenstelling tot de oorspronkelijke Tango bezit de muziek een "strikt tempo" van omstreeks 30 maten per minuut. Daardoor is de dans wat vlakker en heeft deze een minder sensueel karakter.