Wat maakt deze dans herkenbaar? Wat is typisch, onderscheidend of kenmerkend?

Een vrij rechtlijnige dans, waarbij het ritme en de bewegingen wat in stukken gekapt lijken omdat er enkel op 3 tellen van de maat een voet geplaatst wordt, en op de vierde tel niet.

Voorbeelden

Mambo nr. 5 - Lou Vega
Kis-kis (Simarik) – Tarkan
Hungry eyes – Eric Carmen (Dirty Dancing)

BPM: 45 - 47

Mambo is van origine een naam die leden van de Afrikaanse Bantu-stam geven aan een van de muziekinstrumenten die ze gebruiken bij hun religieuze rituelen. Letterlijk betekent het: converseren met de Goden. Soms wordt geopperd dat Mambo de naam van een Voodoo priesteres was.

(We zochten bij voorkeur korte en duidelijke filmpjes, zonder veel show, spektakel en competitie.
Betere suggesties zijn welkom.)

 
In de 18de eeuw stoppen Afrikaanse slaven die van Haïti naar Cuba zijn gevlucht elementen van de eigen ritmes in een daar door de Spanjaarden gebrachte maar van oorsprong Engelse plattelandsdans. Het resultaat is bedoeld als koppeldans, nog wat stijfjes. Maar als in de 19de eeuw het koloniale juk verdwijnt, breekt hij los in wilde spontaniteit. Deze nieuwe muziek heet danzon.

Begin 20ste eeuw worden de orkestjes die minder nadruk op de blazers leggen charangas genoemd. Een van deze orkestjes voegt aan de danzon elementen van de Cubaanse son toe. Hiermee is de mambo geboren. De son (na de danzon) mag beschouwd worden als de moeder van alle latinomuziek, en lijkt het meest op mambo.

De geschiedenis van de moderne mambo begint in 1938 met een zogenaamde danzon die "Mambo" genoemd werd, en door Orestes en Cachao López was geschreven.

Uit invloeden van de Europese ballroomdansen, de countrydansen en de Franse en Spaanse contradansen ontstond samen met enkele Afrikaanse ritme-invloeden de Mambo.

In 1943 werd de dans populair door de grote Cubaanse orkestleider en muzikant Perez Prado. Hij bracht de muziek in 2/4 of 4/4 maat en de dans veroverde via Mexico ook New York City.

Daarop traden ook andere mambomuzikanten als Enrique Jorrin in de voetsporen van Prado. De mambo bleef populair in de Verenigde Staten, Midden-Amerika en Cuba tot aan de zestiger jaren. Later werden een combinatie van de boogaloo en de pachanga (moderne vormen van de mambo) bedacht.

Vooral in de jaren veertig en vijftig is het genre populair, ook in New York, waar ook jazzmusici ermee experimenteren. Helaas viel de mambo in Europa niet hetzelfde succes ten deel, waarschijnlijk omdat er geen goede mambo-muziek voorhanden was. Om die reden staat de mambo niet op de lijst van de internationale danswedstrijden.

Een meer rechtlijnige variant van de mambo is de chachacha. In Europa wordt vooral de chachacha opgepikt.

De mambo is de laatste jaren weer zeer populair dankzij de door de Amerikaan Ry Cooder in het leven geroepen Cubaanse all-star band Buena Vista Social Club.

De dans is eind jaren '80 opnieuw heel populair dankzij de film Dirty Dancing, waarin Patrick Swayze deze dans op romantische wijze aan Jennifer Grey leert.

In 1999 blies Lou Bega met een moderne remix van Prado's Mambo No. 5 het genre nieuw leven in. Tot op heden is de mambo mede hierdoor populair in de dansscholen.

De dans is ritmisch gelijk aan de langzamere bolero, maar heeft complexere danspatronen. De mambo heeft een 4/4 maatvoering. Zoals in vele Latijns-Amerikaanse dansen moeten de heupen ritmisch bewegen.

De mambo wordt uitzonderlijk ook wel op de twee gedanst, beginnend op tel twee van de muziek zoals dat ook in de salsa gedaan wordt.

Het verschil tussen Mambo en Salsa

De basis is fundamenteel hetzelfde. De Mambo was er eerst. Sommige orkestleiders weigeren hun muziek Salsa te noemen. Ze zweren bij het origineel. Als dans en muziek is Salsa meestal trager. Mambo is meer lineair, gekapt en geblokt. Salsa meer zijdelings en circulair, ronder en vloeiender, en met een uitbundiger arrangement. Het gaat vooral om een ander gevoel.