Dansen

Dansen is bewegen.

Bewegen is daarom nog niet dansen…

Maar als je het sierlijk doet, en eventueel ook ritmisch, ook nog wel eens van plaats en of positie verandert, meer dan één lichaamsdeel beweegt, en dat misschien ook nog wel op muziek … dan zal het wel dansen zijn.

Dus zo moeilijk is het niet, iedereen kan het                                    leren.

Visser, toen een collega na twee uur wachten een voet verzette:

'Zeg, ben je hier om te vissen of om te dansen?'

Akkoord, sommigen hebben meer feeling voor ritme en dans. Bij gekleurde medemensen lijkt het vanzelf, naturel te gaan. De meeste bleekscheten hebben echter behoefte aan duidelijke structuren, aangeleerde figuren en passen. Het kan alle twee. En het is telkens ‘dansen’. Je kunt dus eigenlijk niks mis doen. Je kunt het ánders doen, maar daarom is het nog niet fout.

Bewegen kan variëren van relaxed en rustig tot pittig en afmattend. Dat geeft ons het recht te spreken over danssport. Hoe intensief je het maakt, hangt vooral van jezelf af. Het is een zeer sociale sport. Je kunt het samen doen, met een vaste partner, of met meerdere danspartners. En je kunt er ook heel lang plezier van hebben. Ik heb eens een bejaard koppel een rumba zien dansen. Voor hen was het waarschijnlijk al de 3642ste keer. Ik zag het voor het eerst… ontroerend mooi en intiem. Fragiel ook, door hun leeftijd. Om tranen van in je ogen te krijgen. Later op de avond vernam ik dat ze de 80 al een eindje voorbij waren. En dat zij, als ze dat wilde, nog gemakkelijk haar voet op zijn schouder kon leggen… Het helpt je zeker wel in conditie blijven.

De functies van dansen zijn overwegend positief, o.m. op vlak van zelfvertrouwen, assertiviteit, conditie, lenigheid, sensualiteit, sociale contacten. En dat is natuurlijk mooi meegenomen bij deze hobby. Dansen linken we meestal ook aan feesten en uitgaan, gezelligheid, ambiance.

Je kan dansen ook zien als een goeie relatietest. Als je samen kan leren dansen, leer je heel veel van elkaar. Je hoort en ziet ook al eens ruzie en discussie op en rond de dansvloer. Nochtans is het geen kwestie van gelijk hebben of krijgen, maar van er samen iets mooi en harmonisch van te maken.

Veel dansen komen hier niét of slechts zijdelings aan bod. Bijvoorbeeld religieuze of gevechtsdansen, volksdans, individuele dansen, draaiende derwisjen, genezings- helende of sjamaandansen, krijgsdans, gevechtskunst (capoeira), expressie, ballet, folkloristische dans, volksdans, therapeutische dans, trancedansen, headbangen, jumpen, rituele dansen, primitieve dansen oriëntaalse dansen, flamenco, boombal … Er bestaat een ongelooflijk boeiende en uitgebreide variëteit.

We beperken ons dus tot Westerse ‘Social dance’, sociale paardansen.

(Met paar bedoelen we dan: koppel :) ).

Dat gaat in principe over dezelfde als de standaard of wedstrijddansen, en nog een aantal andere dansen die we plezant vinden en ook op feesten en fuiven kunnen doen. Zonder het keurslijf van voorschriften, regels en programma. Gewoon. Levende dans.

Er bestaan oeroude tekeningen in grotten waarop dansende holbewoners en indianen te zien zijn. De allereerste dansen zijn in de loop der eeuwen veranderd, in bijvoorbeeld groepsdansen, duo-dansen en solodansen.

Dansen evolueren nog steeds, er komen modetrends, ups en downs, p(l)akkende hits, films en tv-programma’s die trends setten… je kan het al raden: dansen staan zelden stil… Ze veranderen, nemen nieuwe elementen op, veranderen van naam, van ritme, keren terug naar hun roots. We hebben het over levende dansen. Iedere beschrijving is een momentopname. Wat belangrijk is, is je eigen beleving van je eigen dans.

'Het enige waar fans mee bezig zijn is dromen over andermans leven.'

(Babette Van Veen)

Dansen is fun. Social dance is fun.

Het woord DANS is ontleend aan het Franse danser, en het oudere dancier (ca. 1170), dat ook in andere Romaanse talen voorkomt zoals Provençaals: dansar, Spaans: danzar, Italiaans: danzare.

Er wordt aangenomen dat het woord een Germaanse oorsprong heeft, omdat het vooral in Noord-Frankrijk gebruikt werd, en het rond de Middellandse Zee eerder een literair woord bleef, naast het daar meer gebruikelijke werkwoord uit het Latijn ballare: ‘dansen’.

Ballare was de stam voor het Italiaanse verkleinwoord van ballo: balletto (danskunst), dat in het Frans voor ballet: ‘dansspel, dansgroep’ (1578) gebruikt werd.

Herken er ook het woord BAL voor dansfeest in. De wortels hiervan gaan terug tot het Griekse bállein: ‘werpen, zich werpen, draaien, zwenken’ om later ook als ballízein: ‘heen en weer bewegen, dansen’ gebruikt te worden. Het hiervan afgeleide laat-latijnse ballare (dansen) werd in het Frans baler, en daarna baller (dansen). Hiervan zijn ook baal (1643) en bal (1682) afgeleid, ook figuurlijk gebruikt voor ‘opschudding, rumoer, twist’ (1785).

In die betekenis leeft het nog in België, in uitdrukkingen ‘daar is het altijd bal’ (een variant op ‘de poppen zijn aan het dansen’).

Deze stam komt ook terug in ook in (balanceren), ballade, ballerina, ballet.

Je kan niet dansen op toekomstmuziek

(Hugo Tresinie)