Hygiëne vooraf

Je danst dicht bij elkaar dus niets is zo vervelend als zweetlucht en slechte adem.

Een frisse douche vooraf en tandenpoetsen zijn een must. Vermijd look en alcohol.

Gebruik (niet te veel) deodorant, aftershave, parfum.

Draag geen te losse, rondzwierende of scherpe attributen (riem, ketting, ring).

Heren liever geen gsm, autosleutels, portefeuille, kleingeld, aansteker... in de broekzakken. Dansen is een contactsport. Die harde rommel kan voor blauwe plekken zorgen. (Zeker bij bumpen!)

'U moet eens 'n bad nemen!' 'Dat doe ik dagelijks!' 'Neem dan eens proper water!'
(JW van Besouw)

Bij veel fuiven en (salsa)parties krijg je na het betalen van inkom een stempel op je hand. Vraag er als man om dat ze die op je linkerpols zetten, zo voorkom je dat je met je rechterpols met nog natte inkt een afdruk maakt op de rug van je dame. Vooral belangrijk indien de dame een lichte of witte blouse aan heeft.

 
Uitnodigen

Meestal vraagt de heer de dame ten dans, maar omgekeerd mag natuurlijk ook.

Als iemand je ten dans vraagt weiger je niet. Behalve als je een bepaalde dans niet kan, of die al aan iemand anders hebt beloofd. Maar dan doe je dat ook. Het is dan wel gepast om voor te stellen de volgende dans samen te doen.

Als je belooft met iemand te dansen, doe je dat ook.

Wees niet opdringerig als je met iemand wil dansen. Blijf beleefd.

Monopoliseer niemand. Geef iedereen de kans om met iedereen te dansen.

Vraag ook beginners ten dans, en pas je aan. Zou je dat zelf ook niet fijn vinden?

Begeleid je partner naar de dansvloer.

Na de dans ga je niet zomaar van de dansvloer af. Misschien wil je partner nog een dans met je doen. Als jullie besluiten om niet verder te dansen moet je je partner ook weer terug begeleiden.

Blijf niet dansen. Zeker bij inspannende dansen als Weense Wals of Jive. Gun je partner en jezelf rust. Vermijd dat het zweet van je neus druipt…

Bedank je partner voor de dans.

Een hele fijne tip: iedere danser zou zeker één muurbloempje moeten uitnodigen!

Op de vloer

Vermijd botsingen. Kijk uit. Stuur en waarschuw je partner. Pas je aan met vb. een minder uitvoerig kader, kleinere passen, een ander figuur of gewoon even stoppen. Als je toch botst, biedt dan je excuses aan.

Sta niet stil op de dansvloer om na te denken, te discussiëren of bij te praten. Dat kan ook naast de dansvloer.

De dansrichting is tegen de wijzers van de klok. De buitenring is sneller dan de binnenring.

Gevorderde dansers wijken uit voor beginners. Ze hebben hiervoor meer mogelijkheden, figuren, kennis en ervaring.

Gun andere dansers wat ruimte op de dansvloer. Dans op een drukke vloer wat kleiner.

Maak je niet boos op je partner als die een foutje maakt.

Geef geen (ongevraagde) danslessen.

Je moet niet bij elk foutje je excuses aanbieden. Mogelijk heeft je partner het niet eens gemerkt.

Dansen doe je verder voor je plezier, dus geen geruzie, blijf lachen!

Cutting in - aftikken

Onder ‘Dansetiquette’ wordt "cutting in" beschreven in The 1920s in History, The Roaring Twenties (www.1920-30.com). De periode is gekend als de hoopvolle, bewogen en roerige tijd tussen beide wereldoorlogen, gekenmerkt door o.a. idealisme, optimisme, fascisme, (stomme) film, mijnbouw, motorfietsen en massaproductie. Jazzmuziek brak het strakke keurslijf van salon- en stijldansen. Charleston en swingende Lindy Hop werden de bruisende voorlopers van veel moderne en klassieke dansen.

Tijdens een dans kon een heer tussenbeide komen en de dame vragen de dans met hem af te maken door haar partner op de schouder te tikken. Zij kon bij een pas begonnen dans voorstellen nog 1 of 2 rondjes met haar huidige partner te doen (of eventueel de dans af te maken). Het werd niet als onbeleefd beschouwd, maar als een mogelijkheid om iedereen met alle anderen te laten dansen. (Zelfs: “Het is niet netjes voor een danspaartje om zo vaak samen te (blijven) dansen dat het verdacht wordt.” ?) Ook vrouwen konden en mochten dit initiatief nemen.

Tegenwoordig komt het hier nog wel voor, vb als bij Lindyhop, Argentijnse tango of salsa mensen afwisselend met een gevierde jarige gaan dansen. De dans wordt dan van elkaar overgenomen, of doorgegeven.

In het Nederlands zou dit 'aftikken' genoemd worden.

Sommige mensen zijn beleefd, anderen zijn eerlijk.