De waaier was ook een geducht wapen, vooral in tijden dat wapens verboden waren. Hij werd dan gemaakt van stalen spaken. Tenminste de bovenste en onderste waren stevig en messcherp. Hij werd gebruikt om aanvallen te blokkeren en als steekwapen.

De Chinese Keizer QianLong (1711-1799), de zesde Keizer van de Qing-Dynastie gebruikte hem onopvallend als bescherming.
In Indonesië heet het wapen kipas.

In Japan zijn er twee soorten waaiers: de vouw waaier, ook sensu of ogi genaamd; en de uchiwa, die uit een stuk zijde of papier bestaat, gespannen in een raampje.
De vroege veelspakige waaiers (mie of itsue) bestonden enkel uit hout.
Hieruit ontstond de kawahori met vijf dunnere ribjes en een stuk gelijmd papier. Nog voor het jaar 1000 kregen de kawahori meer ribben. De kwaliteit werd beter en ze dienden steeds vaker als beschilderde of beschreven brief, of als geschenk.
Een gunsen voor de gemiddelde strijder had met metaal verstevigde houten spaken, of metalen spaakjes.

Een tessen was een stevige, zware gevechtswaaier die ook als peddel diende bij het zwemmen. De gevechtskunst tessenjitsu werd in scholen onderwezen.
Een gunbai of dansen uchiwa is een vrij grote, zwaardere waaier om signalen over te brengen aan de troepen. Hij diende ook als schild tegen pijlen, en als zonnescherm.

Ook tegenwoordig wordt de waaier nog bij tai chi, Tai Chi Kung Fu Fan ea gevechtssporten gebruikt. (Een model in RVS, 33 cm vind je voor ca. 23 euro.)