Lambada komt van het Portugese lambar ‘opzwepen’.
Het is een erotische Braziliaanse dans waarbij de partners elkaars heupen vasthouden en synchroon bewegen. De Lambada stamt af van onder meer de Braziliaanse dansen Forró en de Maxixe.
Lambada werd eind jaren tachtig in één klap wereldberoemd door de hit van de band Kaoma. De "Lambada" kwam in 1989 uit en is eigenlijk een cover van "Llorando se fue" uit 1982 van de Boliviaanse groep Los Kjarkas. De muziekclip van "Lambada" werd in Porto Seguro in Bahia opgenomen, waar de dans vandaan komt. Hierna was er rond en na 1989 een korte boom van Lambada 'dansscholen'. Deze verdwenen net zo snel als ze ontstaan waren. In 1990 volgden nog de twee films "Lambada" en "The Forbidden Dance".
Behalve op Kaoma werd de Lambada ook gedanst op liedjes zoals "Rei da Lambada" van Beto Barbosa. Deze Braziliaanse artiest was bekend door jaren-tachtig hits zoals "Adocinha", "Preta", "Paramaribo" en "Diz prá mim".
(We zochten bij voorkeur korte en duidelijke filmpjes, zonder veel show, spektakel en competitie.
Betere suggesties zijn welkom.)
Begin jaren ‘’ 90 was de Lambada-hype voorbij en werd Lambada vooral op (snelle) Zouk muziek gedanst.
Na 1994 zijn de weinig overgebleven dansers de langzamere Zouk(love) muziek en Kizomba gaan gebruiken om Lambada te dansen. Ook werd Lambada gedanst op Arabische muziek zoals Khaled. De andere muziek zorgde ook voor een evolutie in de dans zelf. Die werd langzamer en sensueler. Hij is niet meer als Lambada te kenmerken, en eind jaren negentig wordt hij voor het eerst Zouk genoemd.
Vanaf 2003 worden (internationaal) verschillende namen gebruik en bediscussieerd voor de dans. Er circuleren naamgevingen als: "Lambada", "Zouk-Lambada" & "Lambada-Zouk", "Lambazouk". Veel van deze typeringen worden meestal ook opgevat als een verwijzing naar een specifieke afwijkende dansstijl.
De evolutie naar de langzamere (Braziliaanse) 'Zouk' maakt de dans erg sensueel. Hij wordt ook gekenmerkt door diepe cambrés. Een kijker ziet vooral heel veel vloeiende bewegingen, die door de dansers aangevuld worden met golvende bewegingen van het lichaam en zwaaibewegingen met het hoofd (voor de vrouw).
De snellere Lambada wordt gekenmerkt door 'chicotes' (waarbij het voor de toeschouwer lijkt alsof het hoofd van de vrouw naar achter wordt geworpen) en 'bonecas' (het hoofd van de vrouw beweegt zich in een soort 'driedimensionale acht').
De dans is heel dynamisch en vloeiend. Er wordt gedanst op een 'lang, kort, kort' ritme, wat ook vaak in een voetbalstadion te horen is.
In 2007 wordt vooral veel Zouk-Lambada gedanst. De Zouk-Lambada werd al rond 1998 in Nederland geïntroduceerd door de Braziliaan Claudio Gomes. In de daaropvolgende jaren ontstonden diverse in 'Braziliaanse-Zouk' (of Lambada Carioca) gespecialiseerde dansscholen. Ook reeds bestaande dansscholen hebben de dans in hun programma opgenomen. Zouk en Lambada horen bij de salsafamilie.
