Capoeira is een sierlijke vechtsport die ontstaan is in Brazilië. Angolese slaven die in de 16e eeuw naar Brazilië werden getransporteerd, staan aan de basis van de inmiddels erg populaire zelfverdedigingstechniek.
Capoeira is gebaseerd op traditionele Afrikaanse dansen en rituelen en werd beoefend door slaven in hun vrije tijd. Uiteraard verboden slavendrijvers en Portugese kolonisten het bezit van wapens en elke vorm van vechtsport. Daarom werd Capoeira uitgevoerd als een onschuldig lijkende dans. De kunst werd gedurende de 17e eeuw verder geperfectioneerd in schuilplaatsen. De combinatie van diverse technieken maakt van Capoeira één van de meest spectaculaire vechtsporten.
Na de afschaffing van de slavernij in de tweede helft van de negentiende eeuw was Capoeira tot 1932 verboden in Brazilië, omdat er teveel geweld en criminaliteit mee gepaard ging. Sinds de jaren ‘30 van de 20e eeuw wordt Capoeira weer toegelaten, erkend en gedanst. De originele stijl (capoeira angoloa) is traag en laag. De nieuwe vorm van Capoeira (regional) is sneller, met salto’s, en wordt gespeeld op meerdere berimbau’s (eensnarige calebas). Capoeira is, na voetbal, de meest uitgevoerde sport van Brazilië. Capoeira wordt in Brazilië ook gebruikt in projecten met straatkinderen en geestelijk gehandicapten. Capoeira is groot geworden door een mix van diverse culturen van diverse volkeren. Capoeira wordt overal ter wereld steeds bekender en meer beoefend.
Capoeira lijkt op een zeer acrobatische dans, maar de bewegingen hebben hun defensieve en offensieve karakter uit de gevechtssport altijd behouden. Capoeira wordt beoefend door 2 spelers in een kring (de Roda) van capoeirista’s. Die moedigen de spelers aan met muziek, handengeklap en traditionele liederen. Dit stimuleert de spelers om spectaculaire bewegingen te maken en zo hun tegenstander te verslaan. Het is belangrijk dat je je tegenstander nooit de rug toekeert. Er zijn zoals bij een straatgevecht namelijk geen regels voor Capoeira. De verliezer is degene die de meeste vlekken op de witte kleding heeft door contacten met de voeten van de tegenstander en met de grond.
Bij Capoeira heb je verschillende rangen zoals bijvoorbeeld ook bij karate of judo. Je begint met een gebroken witte gordel, dan volgen geel en oranje. De hoogste koord is zwart, daarmee ben je meester in de Capoeira. Mensen met een witte band zien Capoeira vaak eerder als leefstijl dan wel alleen als dans of sport.
De muziek die bij de Capoeira hoort gaat over het leven, over de sport of over de geschiedenis van de Capoeira. De belangrijkste instrumenten die hierbij gebruikt worden zijn de altabac (een conga), de berim bao en de pandero (een tamboerijn). De muziek wordt (in principe) life in de kring gemaakt.
Je kan Capoeira gaan beoefenen om meer van verschillende culturen te weten te komen, of om de soepelheid, je gewicht of conditie, of om het dansen, of gewoon omdat je het mooi vindt. Na ongeveer zes maanden beheers je normaal de basisbewegingen van Capoeira.
(We zochten bij voorkeur korte en duidelijke filmpjes, zonder veel show, spektakel en competitie.
Betere suggesties zijn welkom.)
